Een paar weken geleden weer een mooi coachingsgesprek gehad. Deze dame gaat nu week 3 in en de ervaringen die ze nu heeft zijn zo fijn. Zo verteld ze geen strijd meer te hebben en de snacktrek is zo veel minder of zelfs bijna niet. Nu merkt ze bv in de avond, wat vaak een gewoonte is dat ze chocolade wilde gaan pakken, maar dan bedenkt; nee, dat wil ik niet.

En dan eerder naar boven gaat om te slapen, want ze is moe.

Dit herkent ze nu en ipv snacken gaat ze dus slapen. Op deze manier doorbreekt ze helemaal zelf deze gewoonte, hoe mooi is dat!

Verder merkt ze dat het op het werk ook anders gaat. Een pot m&ms werd op de hoek van haar bureau geplaatst en die heeft ze maar ergens anders neergezet.

Zo is het uit haar zicht en komt ze niet in de verleiding. Einde van de dag was de pot leeg door alle collega’s die er steeds langs liepen. En zij voelde zich alleen maar trots.

Het is ook niet meer een strijd gaf ze aan, het is nu echt, ik wil het niet.

Ze heeft zoveel jaren strijd gehad met zichzelf en voeding omdat er bij elk dieet altijd wel iets was wat ze niet mocht. En dat zorgde er juist voor dat ze het wilde en vervolgens weer teleurgesteld raakte in zichzelf en zo ontzettend baalde waardoor ze weer in die teleurstelling cirkel kwam en waardoor ze dan alsnog weer iets extra’s ging eten, want het was toch al verpest. En dit ervaart ze nu helemaal niet

Yeah, wat heb ik toch een mooi beroep