Dooreetfactor

De laatste jaren is het echt een hype geworden. Opzoeken hoeveel calorieën een slagroomsoes is of een chocolade brownie! En serieus kijken naar de vezels, vitamines, mineralen of goede (onverzadigde) vetten. Er zijn diverse apps met tabellen, er zijn boekjes en er is bijvoorbeeld de Eetmeter. Allemaal super handig en compleet.

Nou ja, compleet? Graag zou ik een extra kolom willen toevoegen aan elke voedingsmiddelentabel.

De dooreetfactor. Hoeveel en hoe lang kun je van dit product eten zonder dat je er genoeg van krijgt?
De dooreetfactor is echt niet te verwarren met smaak, het gaat echt om het gemak waarmee je, vrijwel gedachteloos en zonder dat je er nog echt van geniet, kunt blijven dooreten van een product. Denk aan het verschil tussen melkchocolade en extra bittere chocolade en je begrijpt wat ik bedoel.

Nu is dit natuurlijk een kwestie van persoonlijke voorkeur. De ene persoon houdt meer van hartig dus bijvoorbeeld chips dan een ander en de een is een grotere liefhebber van vette hap dan de ander. Maar een gemiddelde is ongetwijfeld te bepalen en in ook een tabel te stoppen.

Twee dingen zullen dan meteen duidelijk worden.

Het eerste is dat producten (dus de bewerkte) uit de voedingsindustrie een hoge dooreetfactor hebben. Denk aan chips, drop, pasta, winegums, fabrieksbrood, noedels, pizza en koekjes. Deze producten zijn vaak lekker zoet of juist hartig (met wat extra hartige smaakstoffen om de dooreetfactor te verhogen), ze happen makkelijk weg en je eet ze zonder dat de smaak lang blijft 'hangen' op je smaakpapillen. Je blijft dus dooreten!

De dooreetfactor van pure, onbewerkte producten, is daarentegen veel lager. Van sla, tomaten, verse kabeljauw, biefstuk, roomboter en stevig brood eet je minder snel grote hoeveelheden. Je moet er vaak langer op kauwen, ze leveren je meer goede voedingsstoffen en meer verzadiging.
Het is duidelijk: als je op gewicht wilt blijven, kies je voor producten die niet zo'n hoge dooreetfactor hebben. En van de producten die wel een hoge dooreetfactor hebben, koop je kleine porties. Zo behoed je jezelf om te gaan dooreten. Een kleine reep chocolade, een bescheiden zakje chips, bijvoorbeeld een formaat van een kinderzakje

Ken jezelf, ken je eigen dooreetfactor.